تامین عاطفه فرزندان

بسم الله الرحمن الرحیم
تامین عاطفه فرزندان
کودکان در سالهای اولیه زندگی خود نیازهای جسمی بارزی دارند و تامین خواب، خوراک و پوشاک آنها مهم تر جلوه می کند، اما به تدریج، با افزایش سن، احتیاج کودکان به محبت پررنگ تر می شود گاهی میان فرزندان مقایسه ایجاد شده به خاطر تبعیض اعتراض می کنند. برخی والدین نیز همیشه از این موضوع گله مندند که ما شبانه روز در حال تامین نیازهای فرزندان هستیم ولی آنها قدر نمی شناسند و ...
انواع محبت به فرزندان
1.محبت افراطی
در این نوع محبت، والدین و تمامی اعضای خانواده دست به دست هم داده برای رفع نیازهای خرد و کلان فرزند، پیشگام می شوند و به درخواست های او بدون بررسی پاسخ مثبت می دهند و اصلا دقت نمی کنند که این خواسته ی فرزند جزء نیازهای واقعی اوست یا نیازهای واقعی اوست یا نیازهای کاذب. در این شیوه ی محبت ورزی خانواده به سمت فرزند سالاری سوق داده می شود و فرزندانی در آن رشد می کنند که همیشه متوقع و ناسپاس هستند. چنین فرزندانی گاه در مشاجرات، به والدین می گویند « شما که کاری انجام ندادید» یا «هر چه کردید وظیفه ی شما بوده..» و این ها همگی نتیجه ی افراط در محبت و عدم محبت ورزی صحیح است.
2. تفریط در محبت ورزی
والدینی هم هستند که محبت را سمّی می دانند که فرزندان را لوس و متکی بار می آورد. متاسفانه این دسته از والدین همیشه با فرزندان خود (بدون در نظر گرفتن سن و جنس فرزند) مانند بزرگسالان رفتار کرده از او انتظار درک شرایط پذیرش مطلق اوامر را دارند. میان چنین والدینی با فرزندانشان دیواری از جدیت و قوانین خشک و انعطاف ناپذیر، فاصله می اندازد، فرزندان در خانواده معمولا غریب اند و کمتر مشکلات خود را با والدین مطرح می کنند یا از آنان مشورت می طلبند.
3. محبت ورزی اشتباه
دسته ای از والدین هستند که محبت ورزی به فرزندان را جزء موارد ضروری تربیت می دانند اما در مصادیق آن اشتباه می کنند. دوندگی شبانه روز و تلاش های اقتصادی را برای رفاه فرزند خود انجام می دهند متاسفانه این دسته از والدین محبت و مهرورزی به فرزندان را در تامین بهترین خوراک و پوشاک و عالی ترین خدمات رفاهی معنا می کنند.
حال که با برخی از انواع مهرورزی های اشتباه والدین نسبت به فرزندان آشنا شدیم به اصل محبت و محبت صحیح و فواید ان در تربیت می پردازیم.
ویژگی های محبت صحیح در برنامه ی تربیتی والدین
1.محبت به اندازه (نه افراط و نه تفریط در محبت) باشد.
2. متناسب با درک و فهم فرزند باشد. (عواملی چون سن و جنسیت فرزند در مهرورزی تعیین کننده هستند.)
3. میان فرزندان تبعیض برانگیز نباشد.
4. متناسب با نیاز فرزند به محبت، مهرورزی صورت گیرد.
5. محبت حالت «باج دادن به فرزند» نداشته باشد.
6. مهرورزی و ابراز علاقه به فرزند آشکار باشد تا شخصیت اجتماعی فرزند را نیز مستحکم نماید.
7. محبت واقعی و از صمیم قلب ابراز شود.
فواید استفاده ی به جا از محبت در تربیت فرزندان
والدینی که در استفاده از محبت نسبت به فرزندان شان، خسّت به خرج نمی دهند و خیلی راحت تر صمیمیت و دوستی بین شان حاکم می شود این والدین می توانند درصد بیشتری از اعتماد میان فرزندان و خود را حس کنند.
گردآورنده:نرگس اکبری/دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات زنان و خانواده