(بسم الله الرحمن الرحیم)
/زنیان/
نام های دیگر: طالب الخبز - زیره ی وحشی - زنیون – زینیون- تخم زنیان - شیرین بادیان - انیسون بری - کمون حبشی - سمن دوراتاتیا - کشگدان - کسرگ – کسر-مس - نانخا- نانخواه اضقان - اسپرکه - جانی - خردو - اجوان - اسپرکای - نانخه – زینان.

مشخصات: دانه ی گیاهی است از خانواده Umbelliferae ،یک ساله به ارتفاع سی تا نود سانتی متر از نظر شکل و برگ و گل شبیه به زیره ی سیاه است.
ساقه ی آن پرشاخه و برگ هایش بریده بریده و نخی شکل میباشد و گل های کوچک و سفید و میوه ی کوچک و تخم مرغی به رنگ زرد تیره دارد، در سطح میوه پنج خط طولی نازک به رنگ زرد روشن وجود دارد، معطر است و بوی عطر تیمول از آن استشمام می شود.
این گیاه به طور خودرو بیشتر در مزارع، غلات و در پرچین ها در نواحی مختلف اروپای مرکزی و هم چنین در آسیا در هندوستان، ایران و مصر میروید، در ایران در مناطق شرقی بلوچستان در هودیان و چاه قنبر رویش دارد.
طبیعت آن:گرم و خشک است.
ترکیب شیمیایی: 6تا ۴ درصد اسانس روغنی فرار - تیمول - سیمن - دیپانتن - آلفا. پی نن.
خواص درمانی: 1-آن را بکوبید و بخورید.مدروتونیک، محرک، بادشکن و قابض است، ضداسهال و تهوع،ضدعفونی کننده و ضدانگل میباشد، برای رفع بیماری های کبد و ناراحتی گلو و سرفه مفید است، درد حاد شکم، قولنج و سوءهاضمه که ناشی از ضعف و کمی نیرو باشد را برطرف می سازد، روماتیسم و و با را درمان می کند.
۲- یک سیر از آن را در آب لیمو هشت ساعت بخیسانید، بعد از آب لیمو درآورید و در آفتاب بخشکانید و این کار را هفت بار تکرار کنید، بعد از خشک شدن هفتمین بار آن را با نبات نرم بسایید و هر شب موقع خواب یک قاشق غذاخوری از آن را بخورید.برای تقویت باه پیرمردانی که هنوز تحلیل نرفته و گاه گاهی می توانند
شهوت رانی کنند مفید است.

گردآورنده:زینب قاری
منبع:کتاب اسرار گیاهان داروئی از احمد حاجی شریفی(عطار اصفهانی)