(بسم الله الرحمن الرحیم)
/بادرنجویه/
نام های دیگر:با در نجوبه - بادرنجونه - با در نگبویه - وارنگ بو - ترنجان - ترنجسان - گیاه زنبور - برگ زنبور عسل - مفرح القلب - مليسا - مليسافولون - مليسا آفيس ناليس.
مشخصات: گیاهی است علفی، خودرو و پایا از تیره ی نعناع. برگ های آن بزرگ تر از برگ نعناع و تقریباً مدور با بوی شبیه به بوی قرنفل. شاخه های زیادی دارد که از روی ریشه خارج می شوند. گل آن سفید رنگ و ریشه ی آن در زمین می ماند و هر سال مانند نعناع می روید. این گیاه بیش تر در نواحی شمال و مشرق ایران یافت می شود.
509
Bandwidth Limit Exceeded
The server is temporarily unable to service your request due to bandwidth limit has been reached for this site. Please try again later.
برگ بادرنجبویه
طبیعت آن: گرم و خشک است.
خواص درمانی: ۱- بیست تا پنجاه گرم از آن را در یک لیتر آب بجوشانید، بعد ده دقیقه دم کنید، سپس آب آن را صاف و شیرین سازید و روزی سه تا چهار فنجان بنوشید دافع سموم، مقوی دل و دماغ،حواس، حفظ، ذکاء، معده و جگر است، برای درمان بی خوابی مؤثر خواهد بود، نشاط آور می باشد، دردهایی را که در مغز و داخل جمجمه ایجاد میشود کاهش میدهد، بیماری کابوس، ترس و وحشت های عصبی را برطرف میکند.
2- خوردن شربت آن خفقان سرد را درمان میکند.
3-مزه مزه ی بطیخ آن جهت فساد دندان مجرب است و جویدن تازه ی آن در دهان بوی
شراب و بوی بد دهان را مرتفع میکند.
509
Bandwidth Limit Exceeded
The server is temporarily unable to service your request due to bandwidth limit has been reached for this site. Please try again later.
گردآورنده:زینب قاری
منبع:کتاب اسرار گیاهان داروئی از احمد حاجی شریفی(عطار اصفهانی)

Fa
En

