بسم الله الرحمن الرحیم
بررسی اثر هویت دیجیتال چندگانه
در دنیای امروز، انسان نه تنها در محیط فیزیکی بلکه در بسترهای گوناگون دیجیتال نیز دارای هویت است. این هویتها ممکن است در شبکههای اجتماعی، بازیهای آنلاین، پلتفرمهای کاری یا حتی فضاهای آموزشی شکل گیرند. مفهوم «هویت دیجیتال چندگانه» یعنی فرد، بنا بر موقعیت و هدف، جلوههای متفاوتی از خود را در فضای مجازی ارائه دهد. این پدیده در کنار فرصتهای تازه، چالشهایی اخلاقی، روانی و اجتماعی نیز در پی دارد.
چهرههای گوناگون در یک جامعه مجازی
هر کاربر میتواند چندین هویت دیجیتال بسازد: کاربری رسمی برای فعالیت شغلی، حسابی دیگر برای دوستی و تعامل، و حتی پروفایلهایی ناشناس برای آزادی در بیان نظر. این تعدد هویتها گاه فرصتی برای رشد مهارت، تجربه و خلاقیت است، اما در سوی دیگر ممکن است موجب دوگانگی شخصیتی و از بین رفتن حس اصالت شود.
زندگی در «چند هویت» میتواند باعث شود که فرد میان حقیقت درونی و تصویری که در فضای مجازی میسازد، مرز روشنی احساس نکند.
پیامدهای روانشناختی
پژوهشها نشان دادهاند که فاصله زیاد میان هویت واقعی و مجازی، موجب اضطراب، احساس گناه یا سردرگمی میشود. کسانی که به شکل مداوم نقشها و چهرههای گوناگون به خود میگیرند، گاه در تعیین «خود واقعی» دچار تزلزل میشوند.
از سوی دیگر، فشار اجتماعی فضای مجازی برای «خوشبینانه نشان دادن زندگی» سبب میشود افراد، خودِ آرمانی و غیرواقعی بسازند و تحت استرس دائمی حفظ آن قرار گیرند.
تأثیر اجتماعی و اخلاقی
هویت چندگانه اگر بدون چارچوب اخلاقی شکل گیرد، میتواند به گسترش بیاعتمادی در جامعه منجر شود. ظهور حسابهای ناشناس، فعالیتهای سایبری غیراخلاقی و جعل شخصیتهای مجازی، نمونههایی از تبعات منفی این پدیدهاند. در مقابل، اگر کاربر با خودآگاهی و مسئولیت عمل کند، میتواند از هویت دیجیتال برای ارتقای ارتباطات انسانی، آموزش و عبادت در فضای دیجیتال بهره ببرد.
ضرورت آموزش هویت رسانهای
برای کنترل و مدیریت این پدیده، ارتقای سواد هویت دیجیتال در میان کاربران، بهویژه جوانان، ضروری است. آشنایی با اصول امنیت داده، حفظ حریم شخصی، و شناخت ساختار روانیِ حضور در فضای مجازی، موجب میشود انسان بدون گمکردن حقیقت خود، از امکانات فناوری بهرهمند گردد.
نتیجه
«هویت دیجیتال چندگانه» هم فرصت است و هم تهدید. آنچه تعیینکننده است، میزان صداقت، آگاهی و مسئولیت کاربر در استفاده از این نقشهای مجازی است. تنها با تعادل میان هویت واقعی و دیجیتالی، میتوان در فضای مجازی انسانی مومن، خردمند و اصیل باقی ماند.
گرد آورنده : واحد تحقیق و پژوهش موسسه فرهنگی قرآن و عترت اسوه تهران