زندگی نامه شهید عبد الحسین برونسی

بسم الله الرحمن الرحیم
زند گی نامه شهید «عبدالحسین برونسی»
از شهدای بزرگ دوران دفاع مقدس بود که در عملیات های متعددی چون عاشورا، فتح المبین بیت المقدس رمضان والفجر ، خبر و بندر حضور فعال داشت و سرانجام در حالی که فرماندهی تیپ ۱۸ جواد الائمه (علیه السلام) را بر عهده داشت در تاریخ ۲۳ اسفند سال ۱۳۶۳ در شرق رودخانه دجله در هور العظیم به فیض شهادت رسید. معصومه سبک خیز همسر سردار شهید عبدالحسین برونسی پیس از تحمل یک دوره بیماری سه شنبه دوم بهمن ماه در یکی از بیمارستانهای مشهد دار فانی را وداع گفت او در سال ۱۳۲۷ با شهید برونی ازدواج میکنند که حاصل آن ۸ فرزند بود.
اوستا عبدالحسین برونسی
رهبر انقلاب چند سال پیش در بخشی از بیانات خود در دیندار با خانواده شهید برونسی در توصیف احوالات او چنین گفته بود «خدا ان شاء الله شهید عزیزمان را مرحوم شهید برونسی را با همان طور که عرض کردیم اوستا عبدالحسین برونسی را رحمت کنید. این خیلی برای جامعه ی ما و کشور ما و تاریخ ما اهمیت دارد که یک شخص خوانده شده ی به عنوان اوستا عبد الحسین - نه دکتر عبد الحسین است نه به معنای علمی استاد عبد الحسین است بلکه اوستا عبدالحسین است اهل بنانی و اهل کار دستی و اهل شاگردی فلان مغازه یعنی اوستا عبد الحسين بنا از لحاظ معرفت و آشنایی با حقایق به جایی می رسد که قبل از پیروزی انقلاب در ظریف ترین کارهای انقلابی جوان هایی که در مسائل انقلابی کار می کردند شرکت می کنند. البته من از نزدیک در جریان آن کارها نبودم و در آن زمان یادم نمی آید که با این شهید ارتباطی داشته
باشم، لیکن اطلاع دارم میدانم شنیدم و توی کتاب هم خواندم. بعد از انقلاب هم وارد میدان جنگ می شود.

مگر قرار است به مرگ طبیعی از دنیا بروم؟

هدر هوای داغ مکه به دنبال خرید کفش بودم که از دور عبدالحسین را می بینم که به سمت من می آید بعد از سلام و احوالپرسی متوجه می شود که عبد الحسین هم مانند من کفش هایش را حین طواف کعبه گم کرده است و حالا آمده بازار تا کفش بخرد. در همین حین کفن های خرد یمانی» را دست او دیدم و ازش پرسیدم این کفنها برای کیست؟ عبدالحسین هم جواب داد که این کفن ها برای مادرم پدرم و همسرم است اما اسم خودش را نمرده از او پرسیدم پس کفن شما کجاست؟ عبد الحسین جواب داد مگر من می خواهم به مرگ طبیعی از دنیا بروم که برای خودم کفن بخرم؟ لباس رزم من کفن من است.

گرد آورنده : واحد تحقیق و پژوهش موسسه فرهنگی قرآن و عترت اسوه تهران
منبع : ماهنامه فرهنگی اجتماعی اسوه / شماره ۱۵۰/ ماه شوال ۱۴۴۶