مسجدالاقصی (قسمت دوم)

بسم الله الرحمن الرحیم
مسجدالاقصی (قسمت دوم)

حضور پیامبران دربیت المقدس و قران کریم عنوان قسمت دوم میحث مسجدالاقصی می باشد:
۲)پیامبران در بیت‏ المقدس
اگر زندگانی و تاریخ پیامبران را بیشتر مطالعه کنیم کرامت و بزرگی شهر مقدس بیت المقدس بیشتر روشن و آشکار میشود

الف)حضرت ابراهیم(ع)
هنگامی که حضرت ابراهیم(ع) در جریان مهاجرت خود، از مصر به فلسطین بازگشت به دستور خداوند در شهر قدس که در آن زمان یُبُوس نام داشت و به شهر صلح و آرامش (اورشلیم) مشهور شده بود، اقامت کرد. آن حضرت پس از مدتى، به دستور خداوند، قربانگاه و مکان مقدسی در این شهر به‏ وجود آورد و آن را بیت ‏الله نام نهاد. این مکان مقدس، بعدها به بیت‏ المقدس مشهور شد.
با ساخته شدن قربانگاه، نخستین قدم برای ایجاد تقدس در شهر بیت ‏المقدس برداشته شد و پیامبر بزرگ خدا به دستور خداوند، روح پاکی و طهارت را به این شهر دمید.

ب)حضرت موسى (ع)
زمانی که حضرت ابراهیم(ع) در فلسطین درگذشت، فرزندان و نوادگان آن حضرت (حضرت یعقوب و فرزندانش( که رهبرى عبرانى‏ ها را بر عهده داشتند به مصر رفتند اما حضرت موسى(ع) که به تازگى ظهور کرده بود، تصمیم گرفت عبرانى‏ ها را به فلسطین بازگرداند. در آن زمان تبهکاری و سرکشی های قوم بنی ‏اسرائیل به اندازه ‏اى رواج پیدا کرده بود که براى حضرت موسى(ع) غیرقابل تحمل شد.
خداوند نیز به سبب همین نافرمانى‏ هاى بنى ‏اسرائیل، آنها را چهل سال در بیابان‏ها سرگردان کرد و اجازه نداد به فلسطین بازگردند. این وضع ادامه یافت تا آن‏که عمر حضرت موسى به پایان رسید. در شهر قدس بود که خداوند تبارک و تعالى با حضرت موسى(ع) سخن گفت و به اعتبار این تکلم آن حضرت کلیم‏ الله محسوب مى‏شود.

پ)حضرت داوود و حضرت سلیمان (ع)
زمانی که حضرت داوود به پیامبری برگزیده شد ماموریت یافت بنى‏ اسرائیل را به راه راست هدایت کند آن حضرت توانست تبهکاری و سرکشی های قوم بنى‏ اسرائیل را تا حدّ زیادى مهار کرده و با فتح بیت‏ المقدس و سایر مناطق فلسطین، تمدن جدیدی را بنیان‏گذارى کند.
یکی دیگر از کارهایی که حضرت داوود (ع) در جریان بنیان‏ گذارى تمدن الهى انجام داد، ایجاد پرستشگاه و مکان مقدس در محل فعلى مسجدالاقصی است. به همین دلیل، از این پیامبر خدا نیز به عنوان یکى از بانیان شهر بیت‏ المقدس نام برده شده است.
گرچه حضرت داوود(ع) تعمیر شهر بیت‏ المقدس (قدس) و پرستشگاه بزرگ (مسجدالاقصی) را آغاز کرد ولى فرصت نیافت کار بزرگ خود را به پایان برساند. هنگامى که آن حضرت متوجه شد مرگ به او نزدیک شده است به فرزندش سلیمان چنین گفت:
اى سلیمان! خداوند به من فرمان داده بود که مسجد و خانه‏ اى برایش در این شهر (بیت‏ المقدس) بنا کنم.
با این که مقدمات کار را آغاز کرده‏ ام، ولى گویا تقدیر خداوند این است که من از این جهان بروم و ادامه‏ ى کار را به تو بسپارم. اکنون به تو که بعد از من پیامبر و جانشین من خواهد شد، سفارش میکنم که در ساختن این مسجد شکوهمند لحظه‏ اى درنگ نکن.
پس از وفات حضرت داوود(ع)، زیارتگاهی که بعدها مسجدالاقصی نام گرفت، با شکوه فراوانى توسط حضرت سلیمان ساخته شد. شهر قدس نیز مقرّ سلطنت این پیامبر الهی شد. بنابراین حدود هشتاد سال حضرت داوود و حضرت سلیمان(ع) در این شهر حکومت تشکیل دادند.

ت)حضرت عیسی(ع)
یکی از مهم ترین وقایع که در دوره‏ ى تسلط رومیان در فلسطین اتفاق افتاد، تولد حضرت عیسی مسیح(ع) است. حضرت مسیح در روستاى بیت ‏لحم نزدیک قدس دیده به جهان گشود. با تولد حضرت مسیح(ع) فلسطین به‏ ویژه شهر بیت‏ المقدس دوران مهمى را آغاز کرد.
حضرت عیسی (ع) هنگام ورود به شهر بیت ‏المقدس، بیدرنگ به پرستشگاه بزرگ شهر رفت و در آن جا به تبلیغ دین خدا و تعلیم مردم مشغول شد. او در پرستشگاه شهر، هر روز مردم را با تعالیم الهی آشنا مى‏ کرد و به آن‏ها اندرز مى‏ داد. باز ظهور حضرت عیسی(ع) و ورود ایشان به بیت‏ المقدس، روح خدایی به این شهر دمیده شد و فصل تازه‏ ای آغاز شد. در این شهر بود که حضرت عیسی(ع) از آن جا به اوج رفت.

ث)حضرت محمد (ص)
بیت‏ المقدس جایی است که پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) از آنجا به معراج رفت و یکى از معجزات خود را در آن جا تحقق بخشید. این حادثه یکى از مهم‏ترین وقایع مسجدالاقصى و شهر بیت‏ المقدس در زمان رسول اکرم(ص) است.
پیامبر گرامی اسلام در جریان معراج، ابتدا به آن سرزمین رفتند و سپس از آن جا به سیر در آسمان‏ها پرداختند. در همین زمان بود که رسول خدا در مسجدالاقصی براى پیامبران نماز برگزار کردند.

3)قرآن مجید
کتاب‏هاى آسمانى از قبیل تورات و قرآن کریم نیز بر روى تقدس این سرزمین تأکید داشته و به ابعادى از آن اشاره کرده‏ اند. در قرآن مجید آیات متعددی راجب فلسطین آمده است، که بیشتر درباره ‏ى قوم بنی ‏اسراییل در این سرزمین است. در این آیات، عمدتاً به فساد این قوم در زمین و برترى‏ جويى ‏هاى یهودیان اشاره شده است. و مفسران نیز تفاسیر گوناگونى بر آن‏ها نوشته‏ اند، از جمله:
(ما به بنی اسرائیل در کتاب (تورات) اعلام کردیم که دو بار در زمین فساد خواهد کرد و برترى‏ جويى بزرگي خواهید نمود. هنگامى که نخستین وعده فرا رسد، مردانى پیکارجو بر شما مى ‏فرستیم تا سخت شما را در هم ‏کوبند و حتى براى تسلط بر شما خانه ‏ها را جست و جو کنند و این وعده البته قطعى است.
سپس شما را بر آنها چیره می ‏کنیم و اموال و فرزندانتان را افزون خواهیم کرد، و افراد شما را بیشتر (از دشمن) قرار خواهیم داد. اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی مى ‏کنید، و اگر بدی کنید، باز هم به خود مى‏ کنید. و هنگامى که وعده‏ى دوّم فرا رسد ) آن چنان دشمن بر شما سخت خواهد گرفت که (آثار غم و اندوه در چهره‏هاى شما ظاهرمیشود) و آن‏ها(داخل مسجد اقصی) میشوند، همان‏گونه که بار اوّل وارد شدند، و البتّه آن چه در زیر سلطه خود میگیرند، در هم مى ‏کوبند.)
در آیات بالا ، از دو انحراف اجتماعي بنى‏ اسراییل، که منجر به فساد و برترى‏ جويى مى‏ شود، سخن به میان آمده است. به دنبال هر یک از این دو، خداوند مردان نیرومند و پیکارجو بر آنها مسلط مى‏ کند تا آنان را سخت مجازات کنند و به کیفر اعمالشان برسانند. همچنین، بیانگر این است که تاریخ بنی اسرائیل در فلسطین فراز و نشیب بسیار دارد.

امروزه وضعیت اورشلیم یکی از مسائل مهم و اساسی در منازعه فلسطین و اسرائیل به‌ شمار می‌رود. در طول جنگ اعراب و اسرائیل در ۱۹۴۸، اورشلیم غربی جزو مناطق تصرف شده توسط اسرائیل بود، در حالی که اورشلیم شرقی، شامل شهر باستانی، توسط اردن تصرف و ضمیمه خاک آن کشور شد. اسرائیل بخش شرقی را در طی جنگ شش روزه ۱۹۶۷ تصرف کرده و آن را به همراه مناطق اطراف، ضمیمه اورشلیم کرد. بر مبنای قانون اساسی اسرائیل، اورشلیم پایتخت تقسیم‌ ناپذیر این کشور برشمرده می‌شود. تمامی دستگاه‌های اجرایی دولت اسرائیل، از جمله کنست (پارلمان اسرائیل)، اقامتگاه نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور و دادگاه عالی در اورشلیم قرار دارند. با وجود اینکه جامعه بین‌المللی الحاق اورشلیم راغیرقانونی دانسته و اورشلیم شرقی را منطقهٔ فلسطینی اشغال شده توسط اسرائیل در نظر می‌گیرد، اسرائیل دست بالا را در حاکمیت بر اورشلیم غربی دارد.

گردآورنده : پروانه مرادی سبزوار

منابع : پرسمان , بیتوته , تابناک , ویکی شیعه