نظم و حال خوب (قسمت هفتم)

بسم الله الرحمن الرحیم
نظم و حال خوب (قسمت هفتم)

اصول برنامه ریزی
• تعیین زمان لازم برای انجام کارها
منظور این است که بدانیم برای کاری که قصد انجام آن را داریم چقدر زمان لازم است، مثلا برای خواندن یک کتاب 600 صفحه ای، اگر لازم است یک ماهه خوانده شود ، باید روزی 20 صفحه قرار داده شود و این 20 صفحه حدود دوساعت وقت لازم دارد تا عمقی خوانده شود؛ و اگر از افرادی هستیم که هنوز زمان لازم برای انجام هر کاری را نمی دانیم مشکلی نیست، چرا که یکبار با حساب کردن زمان انجام آن کار، متوجه این مورد خواهیم شد.
• نومید نشدن
اگر شروع به برنامه ریزی کردیم نباید به محض ایجاد مشکل و احساس های منفی همچون یاس ، حرفهای منفی دیگران و شکست از ادامه فعالیت سرباز بزنیم ، چرا که نفس و شیطان ما را به سستی دعوت می کنند و با تسلیم شدن در برابر آنها هرگز به هدف نخواهیم رسید و در انتها مانند بعضی از افراد سالخورده ای خواهیم شد که مدام حسرت سستی و کم کاری گذشته هارا می خورند، یادمان نرود که: " ما تا آخرین لحظه عمرمان، سازنده حال خوبیم !!!" و اینکه بخاطر دیگران حال خودمان را بد نکنیم...
• سحرخیزی
ازاصول مهم و اساسی در برنامه ریزی برای پیشرفت، حال خوب ، سلامتی و تندرستی ذهنی و جسمی سحرخیزی است؛ این گوهر گرانبها راز موفقیت و سلامتی تمام افراد موفق است؛ بهتر است بعد از نماز صبح دیگر نخوابیم و به فعالیتهای خود بپردازیم، بهتراست روز خود را با قرائت قرآن، این کتاب راهنمای زندگی شروع کنیم و حتما به ورزش صبحگاهی بپردازیم ؛ از قدیم گفته اند: "سحرخیز باش تا کامروا باشی"
خواب بین الطلوعین – تقریبا زمانی بین اذان صبح تا طلوع آفتاب - برای سلامتی مضر است و در روایات ذکر شده که این زمان ، زمان دریافت روزی هاست ؛ به راستی به جز رزق های مادی ، چه رزقی بهتر از شادکامی ، حال خوب و موفقیت است؟!!!
لازمه سحر خیزی ، خواب زود هنگام شبانه است؛ براستی مگر شب برای خوابیدن قرار داده نشده است؟ ( البته خطابم به افراد وظیفه شناس و سختکوش شب کار نیست).
وقتی قبل از ساعت 12 شب می خوابیم ، سموم بدن شروع به دفع شدن می کنند؛ به نظر شما وقتی بدن انسان پر از سموم باشد آیا حال خوبی دارد؟ آیا از زندگی لذت می برد؟ آیا می تواند آرامش فکری داشته باشد؟ پس برما لازم است که برنامه خواب خود را طوری تنظیم کنیم که بتوانیم هر شب قبل از ساعت 12 بخوابیم؛ بامطالعه سلوک و رفتار دائمی زندگی علما و بزرگان دین مشاهده می کنیم که آنها کمی بعد از نماز عشا می خوابیدند و کمی بعد از نیمه شب برمی خواستند و بعد از شب زنده داری و راز ونیاز با خداوند متعال به مطالعه و تحقیق می پرداختند؛ لازم به ذکر است می توان کمبود خواب را با خواب قبل از ظهرکه خواب "قیلوله" نام دارد جبران کرد.
امام صادق(علیه السلام ) از پدرانش از پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) نقل می‌کنند: «روزه گرفتن در طول روز را با خوردن سحرى کمک کنید، و با خواب قیلوله، بیدار شدن برای عبادت شبانه و شب زنده‌دارى را یارى رسانید» تهذیب الاحکام - شیخ طوسی

• برنامه ریزی طبق توانایی
مثلا قرار دادن 18ساعت مطالعه در طول روز با توانایی های یک فرد عادی همخونی ندارد؛ چرا که بعد از مدتی بیمار می شود وبرای همیشه از برنامه ریزی گریزان خواهد بود. بهتراست از کلام معصومین(علیهم السلام) یاری بگیریم که فرمودند: « روز خود را به سه قسمت تقسیم کنید: بخشی برای کار و کسب روزی ، بخشی برای تفریح و استراحت و بخشی برای عبادت پروردگار.»
• کوچک و جزء جزء کردن کارهای بزرگ
برنامه ریزی به ما یاد می دهد که کارهای بزرگی را که همیشه از انجام آن می ترسیم خرد کنیم و با تبدیل وتقسیمش به کارهای کوچکتر آن را به سرانجام برسانیم؛ مثلا وقتی اداکردن 100روزه قضا شده برای ما خیلی سنگین به نظر می رسد ؛ با برنامه ریزی فشرده -در صورت توانایی فشرده- و تقسیم بندی می توانیم با 10روز روزه در طول یک ماه آن را ده ماهه به اتمام برسانیم، می توانیم ماه پاییز وزمستان را برای این کار انتخاب کنیم که هوا گرم نیست وطول روزها کوتاهتر است و روزهایی را انتخاب کنیم که کار کمتری داریم؛ اگر مقداری هم باقی ماند ان شاء الله به یاری خداوند، تا سال آینده آن را به اتمام می رسانیم، حال خوب لحظه تحویل سال ما بخاطر انجام تقریبا سه چهارم این مسئولیت بزرگ وصف ناشدنی است ...
اگر هم توانایی برنامه ریزی فشرده را نداریم می توانیم در طول دو یا سه سال آن را تمام کنیم، این بستگی به شرایط خودمان دارد...
مثالهای زیادی از کارهای بزرگ وجود دارد که می توان طبق الگویی که ذکر شد ، کم کم آن را صبورانه به سرانجام رساند.
یادمان باشد "خواستن توانستن" است.

ادامه دارد...

نویسنده : فاطمه صالحی
منبع: تهذیب الاحکام