اسلام بی نقص من(قسمت دوم)

بسم الله الرحمن الرحیم
اسلام بی نقص من (قسمت دوم)

می خواهم از دلیل دوست داشتنم حرف بزنم ؛ دلیل دوست داشتن اسلام ؛ از دلیلی که شهدا برایش خالصانه جان دادند ، از رفتارهای خوب بزرگان دینم ، همان اخلاق نابی که الگوی اسلام است؛ "از یک الگو بیشتر از این هم انتظار نمی رود..."
لکن برای چاشنی این مبحث عظیم ، از یکی از رفتارهای مورد تحسین اسلام سخن می گویم و سپس به مبحث اسلام وارد می شوم:
انصاف
«پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در سفارش به امام علی(علیه السلام) فرموده است :"سه چیز سرور اعمال هستند: انصاف، مواسات و ذکر خدا" واقعیت این است که اگر کسی این سه صفت را در خود، پیاده کند، جلوه ایمانش بروز و ظهور بیشتری دارد، به‌عبارت دیگر، فرد مؤمن صفات متعددی در خود دارد، اما این سه ویژگی در وی جلوه بیشتری خواهد داشت و همین است معنای سرور بودن این سه صفت.»
انصاف به زبان ساده یعنی با مردم آن گونه رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتارکنند؛ جالب است بدانید در قعر این جمله ی کوتاه، سخنهای بسیاری نهفته است... .
رفتار بدون فکر، هنگام تعامل با والدین ، همسر، فرزند، همسایه ، دوست، هم شهری و... به راستی چقدرما دررفتارهایمان بادیگران ، انصاف را رعایت میکنیم؟؟ وقتی با والدین خود با تندی حرف می زنیم و دوست داریم فرزندانمان با ما به خوبی صحبت کنند؟! وقتی بی دلیل سر فرزند خود داد می زنیم و یادمان رفته که چقدر از صدای بلند می ترسیدیم ، آیا ماهم روزی مثل فرزندانمان کوچک نبودیم؟
وقتی همسرمان را با حرفهای سرد ، باسرزنش ها و تحقیرها می رنجانیم ، آیا خودمان خوشمان میاید که همسرمان با ما این گونه رفتار کند؟ وقتی با فقیری به تندی برخورد می کنیم ودلش را به خاطر قدری پول می رنجانیم؟ آیا دوست داشتیم اگر فقیر بودیم با ما این گونه رفتار شود؟! یا وقتی در زندگی دیگران دخالت ویاکنجاوی میکنیم، آیا دوست داریم با ما این گونه رفتار شود؟ یا از سوال وجوابهای دیگران خوشحال می شویم که دقیقا همین کار را درموردآنها انجام می دهیم؟!
وقتی خانم های جامعه ،آرایش کرده با لباسهای نامناسب ، خودشان رابرای مردان نامحرم به نمایش بگذارند_ هرچند هدفشان نمایش گذاشتن نباشد_ و سبب طلاق و دعوای زن و شوهری شوند، چطور انتظار دارند که همسرشان به زن دیگری نگاه یا فکر نکند؟ آیا آنها خودشان را برای شوهر خودشان محدودکرده اند که انتظار دارند زنهای دیگرهم برای شوهر خودشان محدود و منحصر باشند؟ یا وقتی مردان جامعه حیا را رعایت نکنند و مدام چشمشان به اطراف باشد چطور انتظار دارندکه زنانشان عفیف باشند؟!
آیا وقتی از منزلمان اسباب کشی میکنیم، خانه را برای فرد بعدی تمیز می کنیم تا مجبور نشود کثیفی خانه مارا تمیز کند؟ آیا از خودمان می پرسیم مگراوکثیف کرده که بیچاره بعد از خستگی اسباب کشی ،تازه چند روز وقت بگذارد و این خانه کثیف را تمیز کند؟!
ازکثیفی خیابانها نمی گویم، از خم شدن رفتگر پیر و خسته در یک جوی کثیف ،پر از آشغال متعفن، از ته سیگارهای حال به هم زن ، از آب دهانهای روی زمین و...آیا خوشمان می آید آب دهان فرد دیگری را روی زمین ببینیم ؟ در حالیکه خودمان این ظلم را نثار افراد بیچاره دیگر می کنیم!!...
چطور انتظار داریم که با وجود این همه ظلمهای بیشماری که در زندگی انجام می دهیم غصه دار نباشیم، گره در زندگی نداشته باشیم ؛ وقتی این همه آدمهای بینوا در اطراف ماهستند و از دست ما رنج می کشند و از ظلمهای کوچک و بزرگ ما در امان نیستند؟؟ خیلی جالب است که در مصیبتها ، با حالت قهر و ودعوا به خداوند می گوییم : "چرا من؟!!" آیا این رفتارها حق الناس نیست؟
خودم وشما عزیزان را به تامل عمیق دعوت می کنم وشمارش مثالهای بیشماری راکه می توان برای بی انصافی های روزانه ما شمرد ، به عهده وجدان میگذارم...

جادارد در انتهای این مقاله ، روایتی از پیامبر عزیزم ذکرکنم ، از الگوی اخلاق و انصاف:
«هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله هفت ساله بود، روزى از دايه اش (حليمه سعديه ) پرسيد، برادرانم كجا هستند؟ (چون در خانه حليمه بود، فرزندان او را برادر خطاب مى كرد). حليمه جواب داد: فرزندان عزيز، آنان گوسفندانى را كه خداوند به بركت وجود تو به ما مرحمت كرده است ، به چرا برده اند. طفل گفت : مادر: درباره من به انصاف رفتار ننمودى . مادر پرسيد: چرا؟ گفت :
آيا سزاوار است كه من در سايه خيمه بمانم و شير بنوشم ، ولى برادرانم در بيابان ، زيرآفتاب سوزان باشند؟ »
با ما همراه باشید تاباهم، از چشمه جوشان اخلاق اسلامی بنوشیم؛ ان شاء الله خیلی زود مسلمان واقعی شویم ودر انتها،یک مسلمان باشیم که به دیدار خداوند میرویم... "آمین"
ادامه دارد...

نویسنده : فاطمه صالحی

منبع: سایت موسسه نشر معارف اهل البیت علیهم السلام
سایت جهاددانشگاهی