2-توحید در جهان‌بینی اسلام

بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند در سوره حدید، آیه25 می‌فرماید: «لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْميزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَ أَنْزَلْنَا الْحَديدَ فيهِ بَأْسٌ شَديدٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَ رُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزيزٌ».
و این خط بطلانی است بر مکاتب مادی که معتقدند دین نمی‌تواند دنیا را اداره کند. دین را فقط در چند مفهوم معارفی و اخلاقی و احکام و... می‎بینند که باید در گوشه‌ای از مسجد نشست و این معارف را خواند و بیرون آمد، بدون آنکه این مفاهیم بتواند در اداره حکومت و مسئولیت‌های اجتماعی تأثیرگذار باشد.
اما خداوند در این آیه و آیات دیگری که در قرآن آمده است، می‌فرماید خداوند پیامبران را با برهان روشن که مجموعۀ فکری و وسایل عملی بود، فرستاد تا در بین مردم به عدل و داد قضاوت کنند. پس دین می‌تواند امور کشور را اداره کند.
آنجایی که دین نتوانسته و نمی‌تواند کشوری را اداره کند، آنجایی است که دین اجرا نشده و از آن فقط پوسته‌ای مانده است.
اگر مکتب مادی و انسان مادی می‌گوید که دین نمی‌تواند کشور را اداره کند، به این دلیل است که از دین بی‌اطلاع است و فهم درستی از دین ندارد. اگر فهم درست داشت، می‌فهمید که دین خدا خصوصیت و مُهر استاندارد دارد. اگر این خصوصیت در مکتب و قوانینی وجود داشت، آن دین خداست و اگر وجود نداشت دین خدا نیست و فریب و ریاست.
پس با تأمل بنگر که چقدر دانستن و ندانستن توحید، حیاتی و تعیین‌کننده است.
آنگاه که در جهان‌بینی موحد شدی و دانستی و درک کردی که جهان آفریده و وابسته به وجود مطلق خداوند است، آنگاه ایدئولوژی‌ها و باید‌ها و نبایدها و قوانین و مقررات دین برای تو تکلیف و تعهد خواهد آورد و تو را به حرکت و تلاش برای «شدن» سوق خواهد داد و در زندگی تو، در ارتباطات و تعاملات تو، در مسئولیت‌ها و وظایف تو تأثیرگذار خواهد بود.
و خواهی دانست که در جامعه توحیدی همه در یک تراز و همه در یک سطح‌اند و همه بنده خدایند. بالا و پایین و شمال و جنوب قراردادهای دنیایی است، نه حقیقی. و آنچه انسان‌ها را بالاتر می‌برد و برتر می‌کند، نزدیک‌بودن و عبدبودن است.
آنگاه همه آنچه در دنیا و در زندگی با آن مواجه می‌شوی، وسیله و مقدمه‌ای خواهند شد برای اطاعت و عبادت و عبد بودن.
و خواهی دانست که عبدبودن یعنی آزادی؛ یعنی تبعیت و پیروی از قانون صحیح انسانی که انسان را وادار به نظم می‌کند؛ یعنی حرکت به سوی کمال.

برداشتی آزاد از جلسه نهم کتاب «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن»؛ مقام معظم رهبری

برچسب‌ها:
#توحید
#توحید_تعهدآور
#توحید_آگاهانه
#ایدئولوژی
#ایدئولوژی_در_اسلام
#طرح_کلی_اندیشه_اسلامی_در_قرآن