در معرکه اگر آمدی...

بسم الله الرحمن الرحیم

«بسم الله» گفتی و به دنبال معانی دینی رفتی، که بدانی و نوش جان کنی دین را در تمام وجودت.
حال مپندار در همین حد کافی است.
دیندار که شدی، تعهدها و مسئولیت‌ها و تکالیف را پذیرفته‌ای
که هر چیز قانون‌پذیر است و انسان هم.
قانون نباشد، تو از کجا بدانی خوب و بد را
تو از کجا بدانی خیر و شرّ را.

و اینک نکته‌ای دیگر:
بدان و آگاه باش که «تعهد؛ همگانی، همیشگی و همه جایی است.»
نمی‌شود در خانه دیندار باشی و در کسب و کار، منافعت را بر دین ترجیح بدهی.
نمی‌شود با دشمن دیندار باشی، اما با دوست منافع شخصی‌ات را ترجیح بدهی.
میانه‌رو و معتدل باش.
از تو همین را خواسته‌اند.
نه افراط کن و نه تفریط.
می‌پرسی از کجا بدانم افراط و تفریط را؟
بپرس و سؤال کن از کسی که در مسیر است.
بپرس و سؤال کن و واهمه نداشته باش از ندانستن‌هایت.
قوانین دین را از اهلش بپرس و هر اندازه که دانستی به آن عمل کن.
«در مسائل جهانی، در مسائل اجتماعی، در همه رشته‎ ها، هر کسی وارد هدف‌های الهی شد، قدم گذاشت، هر قدمی که پیش رفت، قدم بعد برایش روشن است.»
تو مجاهده و تلاش کن.
تو سرسختی نشان بده.
با کوچک‌ترین مشکل، زود از پای درنیا.
کفش‌هایی پولادین بپوش و خودت را برای مسیری که برایت مهیا کرده‌اند آماده کن.
«همین یک قدمی که می‌توانی برداری و می‌دانی کجا می‌گذاری بردار، اگر یک قدم دیگر در مقابلت روشن نشد، نرو، اگر شد، باز هم برو.»
ایمانت را با آنچه گفتیم و دانستی تقویت کن.
آنگاه «خودِ ایمان، موجب آن است که انسان راه‌ها را پیدا کند.»

برداشتی آزاد از جلسه پنجم کتاب «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن»؛ مقام معظم رهبری

برچسب‌ها:
#تعهدها
#مسئولیت
#تکالیف
#میانه‌رو
#معتدل
#مجاهده
# هدف‌های_الهی
# طرح_کلی-اندیشه_اسلامی_در_قرآن