ارزش وقت

بسم الله الرحمن الرحیم
ارزش وقت

خیلی سخت است که ارزش برخی چیزها رابرآوردکرد، مثل الماس، یاقوت و ... !! اما من چیزی را می شناسم که ارزشش از الماس هم بالاتر است ، چرا که می توان با آن، چیزهایی بالاتر از الماس را به دست آورد.
عمر، این گوهرگرانقدر ، موهبت و نعمتی بزرگ است که از جانب خداوند، به همه بندگانش اعطا شده است؛ در اهمیت آن همین بس که ،خود خداوند به آن قسم خورده است: " والعصر" قسم به عصر و زمان.
این موهبت الهی مانندکشتزاری است: یامی توان بهترین بهره را ازآن برد وثمرات بسیارگرانبهایی را کسب کرد ؛ یا می توان تمام ایام زندگی ازآن استفاده نکرد و در انتها، انتظار بهترین محصول را داشت؛ واضح است که این انتظار غیر عقلی بوده و حتی یک فرد بیسواد هم، این مسئله را می داند.
آیا، ما باید برای رسیدن به بهترین ثمره از عمرمان ، تلاش کنیم، یا باید منتظر باشیم یک نفرمارا به سمت جلو هل بدهد؟!
یادمان نرودکه : این گوهر بی نظیر،که در زمانی محدود، در اختیار همه انسانها قرار داده شده است، زمینه ساز زندگی در موقعیت بالاتر، مثل قبولی بهترین رشته و در مقیاس بزرگتر ومهم تر،حیاتی بالاتر و به بیانی دیگر زندگی درآخرت خواهد بود.
استفاده از وقت هم مثل همین مثال و مثالهای متعددی است که می بایست با نگاهی جدید و عبرت انگیز به آن نگاه کنیم. پس از سختی مسیر نترسیم و امیدمان این باشدکه روزی بهترین ثمره را از این عمرکوتاه ، برداشت خواهیم کرد.
ارزش وقت را در آثار باقیمانده از علما می توانیم به وضوح مشاهده کنیم، وقتی که عالمی بزرگ با اشتغال فراوان در زندگی ، بیست جلد کتاب نوشته است ؛ وقتی با تعجب از او پرسیده می شود چگونه با این همه مشغولیت این امر بزرگ را انجام داده اید؟! می گوید: "فقط روزی یک ساعت از خوابم کم کردم"؛ این عالم بزرگ با این استفاده بهینه از وقت خود ،هرگز در لحظات نهایی عمر خود دچار حسرتی بی نهایت نمی شود .
گفتن این نکته ضروری است که ، یکی از نامهای قیامت "یوم الحسرت" است، زیرا ازکمی زاد و توشه حسرت خواهیم خورد.
برای همین در سیره ائمه علیهم السلام، توصیه به استفاده از فرصتها ،کثرت عبادات، خدمت به خلق ، ذکرخداوند و... توصیه شده است.
روایت شده که حضرت علی علیه السلام شبی گریه می کردند و اشک ،محاسنشان را فراگرفته بود وقتی علت را از ایشان پرسیدند، فرمودند : «آه من قلّه الزّاد و طول الطّریق و بعد السّفر و عظیم المورد؛ آه از کمی زاد و توشه و طولانی بودن راه و دوری سفر (آخرت) و عظمت مقصد». این حرف را فردی میزندکه هزاران هزار رکعت ،نمازخوانده ، چاهها و قناتهای زیاد حفر کرده، به نیازمندان کمکها نموده است و...
راهکار برای استفاده از فرصتها:
1- مطالعه زندگی بزرگان، علما ودانشمندان و هم نشینی با چنین افرادی.
2- مشغول شدن به اموری که در آینده به آن محتاجیم و مهم تراز این ،درآن دنیا مورد سوال واقع می شویم نه امور لغو و بی فایده.
3- داشتن برنامه ریزی کوتاه مدت و بلند مدت ؛چرا که برنامه ریزی موجب ایجاد انگیزه و اراده مضاعف برای ادامه زندگی است و به ما امکان استفاده بهتر از عمرمان را می دهد.
4- تکرار هر روز این مطلب که "این عمر فقط یکبار به من داده شده است و حیف است که آن را بیهوده تلف کنم."
5- هم نشینی با افرادی که برای عمر،ارزش زیادی قائل هستند.
6- داشتن چشم اندازی دور به آینده ، توجه به تبعات وقت تلف کردن و مهم تر از آن زنده نگهداشتن یاد مرگ – این حقیقت بزرگ- که باعث استفاده بهتر از لحظات می شود.
7- مراقبت از جسم برا ی انجام اعمال روزانه؛ چرا که در صورت عدم مراقبت ،به بیماری مبتلا می شویم و باید عمرمان را در راه درمان هدر دهیم- البته منظوربیماری هایی است که خودمان موجب آن شده ایم_ .
8- پرهیز از تنلبی و فردا فردا کردن
9- استفاده بهینه از وقت

و راهکارهایی برای برکت وقت:
اگر با وجود برنامه ریزی وقت کم می آوریم باید :
1- از بی نظمی اجتناب کنیم.
2- کار امروز را به فردا موکول نکنیم.
3- از قانون یک دقیقه استفاده کنیم به این صورت که کارهایی که انجام آن یک دقیقه و یا کمتراست، همان موقع انجام دهیم.
4- نماز اول وقت ، نماز شب ، تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها و تسبیحات اربعه مکرر را در برنامه خود قرار دهیم.

نویسنده فاطمه صالحی
منبع: نهج البلاغه