امکان نجات غفلت بیش از خود غفلت

بسم الله الرّحمن الرّحیم

در قسمت قبل گفتیم جنس دنیا غفلت است، اما این دلیل نمی‌شود که تو غافل باشی.
خدا در آیه172 سوره اعراف می‎فرماید: «وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَني‏ آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلي‏ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ قالُوا بَلي‏ شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّا کُنَّا عَنْ هذا غافِلينَ».
«و یادآور زمانى را که پروردگارت از فرزندان آدم، از پشت‌شان، ذریه آنان را گرفت و آنان را بر خودشان گواه ساخت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: چرا، تویى پروردگار ما و ما حقیقتى جز اینکه مملوک تو باشیم نداریم، ما این را دیده‌ایم و بر آن گواهیم. چنین کردیم تا روز قیامت نگویید ما از این حقیقت بى‌خبر بودیم.»
در این آیه، خداوند به صراحت می‌فرماید انسان قبل از این عالم دنیا شهادت داد که پروردگار او و تربیت‌کننده او خدا است.
پس تو در یک روز که اکنون فراموش کرده‌ای این شهادت را داده‌ای. مشاهده کرده‌ای که «الله» پروردگار تو است.
در عالم بعد از این عالم دنیا، یعنی عالم آخرت و حتی زودتر، زمان مرگ هم خیلی واضح شهادت می‌دهی و می‌بینی که خدا پرودگار تو است.
اما وسط این دو عالم که عالم دنیا و عالم غفلت است، چه؟
اینجا نیز تو نمی‌توانی بهانه بیاوری که غافل بودم، زیرا خداوند امکانات غفلت‌زدایی را قوی‌تر از شرایط غفلت در این عالم برای تو فراهم کرده است.
خدا در آیه 2 سوره انفال می‌فرماید: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ إِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إيماناً وَ عَلي‏ رَبِّهِمْ يَتَوَکَّلُونَ».
خدای مهربان، جنس این عالم را غفلت آفرید؛ آنگاه تو را در دریای غفلت انداخت و امکانات نجات از غفلت و مبارزه با غفلت را بیشتر، مؤثرتر و قویتر از امکانات و شرایط غفلت قرار داد تا در اثر مبارزه با غفلت، یک صفت بسیار بسیار زیبا و مهم از تو ظهور کند که آن صفت «ذکر» است.
اگر ذکر در تو ظهور کند، تو از نو ساخته می‌شوی.
حال آماده شو برای این مهم...