شکرگزاری و حال خوب

بسم الله الرحمن الرحیم
شکرگزاری و حال خوب

بسیار شده است که با دیدن خوشبختی های دیگران دچار حالت بدی شده ایم ، شاید حسودی نکرده باشیم ولی هم حال خودمان را گرفته می کنیم و هم بخاطر طرز رفتار ناشی از این حس، حال دیگران را بد خواهیم کرد، شاید همسر ، پدر ، روزگار و خلاصه تمام کائنات را مقصر دانسته ایم و روز به روز حالمان بد و بدتر می شود تا اینکه گاهی ممکن است برای فرار ازاین حس دست به اقدامات خطرناکی بزنیم.
ولی می توان طور دیگری به زندگی نگاه کرد، از قدیم گفته اند دنیا را هر جور بگیری می گذرد ؛ غرض من انکار سختی های دنیا نیست چرا که این سختی ها جزء جدانشدنی دنیاست ، لکن طرز برخورد ما با مشکلات خیلی نقش مهمی دارد.
گاهی انسانهایی را می بینیم که نصف داشته های ما را هم ندارند ولی از زندگی لذت می برند و همیشه شکرگزارند ودرست همین افراد فرزندان خوب و شادی را تربیت می کنند، برعکس برخی از افراد همواره نیمه خالی لیوان را می بینند و جز غر زدن و ناشکری کار دیگری انجام نمی دهند...این افراد فرزندانی ناشکر و غر غرو تربیت می کنند و این سیر ادامه پیدا می کند!! انگار فراموش کرده اند که در گذشته هایی نه چندان دور افراد زیادی با امکاناتی در حد صفر زندگی کرده اند و وقتی پای صحبتشان می نشیشنیم می گویند :«چقدر خوش بودیم»
در قرآن کریم و مقدس ما هم آمده است که :« لئن شکرتم لازیدنکم» اگر شکر کنید برای شما می افزایم . آیه 7سوره ابراهیم
در این قسمت از آیه از لام تاکیدو نون مشدد برای تاکید قول خداوند استفاده شده است؛ این سخن را کسی فرموده است که هیچی شکی در منزه بودن او از خطا و نقص وجود ندارد. وقتی می فرماید حتما حتما اضافه می دهم- چون بخل در ذات او راه ندارد - بیشتر می بخشد و چه چیز از بخشش خداوند برتر است؟ و چه جایگزینی می توان برای آن پیدا کرد؟
وقتی به این آیه فکر کنیم دیگر جایی برای ناشکری و نیمه خالی لیوان دیدن نمی ماند.
علاوه بر این شکرگزاری باعث می شود که ما دیگر توجهی به نقص های زندگی نداشته باشیم و از زندگی خشنود باشیم ، قدر داشته هایمان را بدانیم و جز به آسایش ، به امور دیگری هم فکرکنیم تا از استرس و نگرانی هایی که مثل موریانه جان انسان را می خورند در امان باشیم.
شاعرگرانقدر ما سعدی بزرگوار می فرماید:
عمر گرانمایه در این صرف شد تا چه خورم صیف و چه پوشم شتاء
و باز همو می فرماید :
منّت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت (سوره ابراهیم - آیه ۷) هر نفسی (نفس) که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب....!!!!

وقتی هر روز از داشته هایم حرف بزنم _ تمام ساعات روز _آیا زمانی برای دیدن کاستی ها می ماند؟ {و همین رمز آرامش است }خداوند متعال می فرماید:« و ان تعدوا نعمه الله لا تحصوها یعنی اگر بخواهید نعمت خداوند را بشمارید به شمارش در نمی آید » جناب سعدی فقط به نفس کشیدن اشاره کردند، نفس کشیدنی که برای خیلی از ماعادی شده است وفقط بیماران دارای مشکل تنفسی قدر آن را می فهمند.

شکرگزاری و دفع عذاب
اثر مهم دیگر شکرگزاری دفع عذابهاست :
خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «ما یَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذابِکُمْ‏ إِنْ شَکَرْتُمْ وَ آمَنْتُمْ وَ کانَ اللَّهُ شاکِراً عَلیماً؛ اگر شما سپاس‏گزارِ [ نعمت‌هاىِ بى‏‌شمارِ حق ] باشید و ایمان آورید، خدا را با عذاب شما چه کار؟ خدا همواره پاداش دهنده و داناست.»‌ آیه۱۴۷ سوره نساء
بیاییم از امروز روش زندگی مان را تغییر دهیم ، برای هر نعمت به ظاهر کوچکی خداراشکر کنیم تاهم حال خودمان خوب شود و هم حال دیگران؛ هم روز ی های ما زیاد شود وهم از عذاب خداوند در امان باشیم. بیاییم اجازه ندهیم این همه نعمت که قابل شمارش نیستند ، برای ما عادی شود. بیاییم از داشته هایمان راضی باشیم ....