نظم وحال خوب (قسمت نهم)

بسم الله الرحمن الرحیم
نظم و حال خوب (قسمت نهم)

گفتیم که "من نمی خواهم در آینده حسرت بخورم ، من فرمانروای زندگی ام هستم و می توانم حال خوبی را برای ادامه زندگی ام بسازم."
این آرزوی محالی نیست؛ اگر ما بخواهیم ، برنامه ریزی کنیم و برای رسیدن به آن تلاش کنیم.
مزیت برنامه ریزی
در برنامه ریزی ما یاد می گیریم که کارهای بزرگ را خرد کنیم و هر روز با انجام مقداری از آن به هدف برسیم ؛ زیرا هدف بزرگ ، ما را می ترساند ؛ چرا که خیال می کنیم نمی توانیم... خیلی از افراد به خاطر بزرگ بودن هدفشان، حتی گام نخست را هم برنداشته اند و هدفشان ، فقط در مرحله ذهنی شان بایگانی شده است.
پس می بایست در هدف گذاری ها ، هدف بزرگمان روبرویمان باشد وهمان طور که قبلا گفتیم باید آن را به زبان حال جلوی چشممان قرار دهیم؛ و اما برای انجام برنامه ریزی خوب بایدآن را جزء جزء کرد و از قانون کوچک به بزرگ استفاده کرد، یعنی ابتدا برنامه ریزی های کوچک برای خودمان قرار می دهیم و سپس به سمت برنامه ریزی های بزرگ پیش می رویم، این روش (یعنی از کوچک به بزرگ) عامل ایجاد اعتماد به نفس و شادی توانایی انجام یک کار مهم است؛ انجام کاری که قصد انجام آن را داشتیم وحالا موفق شده ایم ؛ برای همین در پیشبرد اهدافمان خیلی موثر است؛ وقتی فرد می بیند که از روزش خوب استفاده کرده است و توانسته لا اقل یک کار مهم را انجام دهد ، حال خوبی پیدا می کند و انگیزه او برای انجام کارهای بزرگتر در آینده بیشتر می شود و همین حال خوب زمینه تلاش بیشتر برای انجام کارهایی است که برای رسیدن به اهدافش لازم دارد...
برای تبیین بهتر چندمثال ذکر میکنم:
فردی که دوست دارد کنکور قبول شود ، قبولی در فلان رشته را هدف بزرگ خود قرار داده است، این فرد با برنامه ریزی روزانه( مثلا روزی200 صفحه ) و اتمام آن در پایان روز توانسته است تا از امروزش خوب استفاده کند و احساس شادی بعد از اتمام کار را تجربه کند؛ برنامه ریزی برای رسیدن به هدف ادامه پیدا می کند و بعد از شش ماه با اتمام نصف کتابهای مورد نظر کنکور و بعد از شش ماه باقیمانده، با اتمام کل برنامه ریزی اش می تواند به موفقیت در رشته مورد نظرش برسد؛ حتی اگر برفرض محال ، او نتواند در رشته مورد نظرش قبول شود، می تواند مدام با خودش تکرار کند که "مهم این است که من از این یک سال در مسیر مطالعه و هدفم استفاده کرده ام و وقتم رابه بطالت نگذرانده ام ، باید تلاشم را بیشتر کنم!!"
دلیل بیان این حالت از فرض محال ، این است که در سری مقالات نظم و حال خوب، تلاش ما ، رسیدن به حال خوب است، پس باید یاد بگیریم در تمام حالات شکست ، بن بست و خفقان قادر باشیم حالمان را خوب نگه داریم؛ البته یادمان نرود که باید تمام تلاشمان را کرده باشیم ، وگرنه فقط خودمان را گول زده ایم!! ...

مثالی دیگر: فردی که در کلاس مکالمه عربی شرکت کرده است بایک برنامه ریزی کوتاه مدت برای یک ترم و استفاده بهینه از وقت و امکاناتش، بعد از پایان ترم ، به شادی و اعتماد به نفس میرسد ومی تواند در ادامه ترمهای باقیمانده ، با انگیزه بیشتری فعالیت کند ؛چرا که در ترم اول به خودش ثابت کرد که می تواند و خواستن توانستن است.

مثالی دیگر: فردی که حدود 90 روز روزه قضا دارد، با انجام یک روزآن و اتمامش در وقت افطار، هم حس سبکی از ادای تکلیفش دارد و هم حس اعتماد به نفس از اینکه توانسته است یک روز از 90 روز را انجام دهد.

مثالی دیگر: کسی که می خواهد آشپزخانه خود را تمیز کند، شاید با نگاه کردن به کل آشپزخانه به نظرش بیاید که چقدر کارم زیاد است و نمی توانم ؛ ولی او با برنامه ریزی می تواند این کار بزرگ را خرد کند وکم کم نظافت آشپزخانه را به اتمام برساند؛ مثلا امروز فقط دوکابینت را تمیز کند و برای فردا برنامه ریزی کند که دو کابینت دیگر را تمیز خواهد کرد و به همین ترتیب تا پایان کار ادامه دهد.
ومثالهای بی شمار دیگر که هر کدام از ما می توانیم از هدفهای کوچک خود ذکر کنیم.
خوب است این ضرب المثل گوهربار را جلوی چشمان خود قرار دهیم" قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود"

چقدر صفحات قرآن و آیه هایش زیاد بود و من توانستم یک آیه، یک آیه ،آن را حفظ کنم...
چقدر تمام کردن این همه کتاب برای قبولی کنکور سخت بود و لی من یک صفحه، یک صفحه، تمامش کردم...
چقدر تمام کردن این شال بافتنی سخت به نظر می آمد ولی من توانستم یک زنجیره ، یک زنجیره، تمامش کنم...
چقدر خانه تکانی منزلم سخت بود ولی من توانستم یک ذره ، یک ذره ، کل خانه ام را تمیز کنم ...
چقدر تکنیک های کونگ فو پیچیده بود ولی من یک تکنیک ، یک تکنیک ، جلو رفتم و توانستم یک کونگ فوکارخوب شوم...
شما می توانید یک روز این موضوع را با تمام وجود لمس کنید که"چقدر رسیدن به هدفم سخت بود ولی من، الحمدلله ، توانستم ،گام به گام ، به آن هدف خوبم برسم..."
ادامه دارد...

نویسنده : فاطمه صالحی