نظم و حال خوب( قسمت پنجم)

بسم الله الرحمن الرحیم
نظم و حال خوب( قسمت پنجم)

در راه رسیدن به هدف طلایی مان از عزم و نیروی جادویی این کلمه گهربار سخن گفتیم ، فهمیدیم که اراده ضعیف ، مارا به هدف نمی رساند؛ از عناصر سستی اراده حرف زدیم؛ ولی هنوز حکایت این داستان شیرین یعنی رسیدن به هدف ادامه دارد... ان شاءالله در انتهای این مقاله به لطف خداوند بتوانیم تمام مسیر رسیدن به هدفمان را صاف و هموار کنیم و چابک و چالاک به سرعت به آن قله مقصود برسیم.

کم کاری و سستی
از دیگر عوامل سستی اراده، سستی کردن در انجام امور است.امام علی علیه السلام مولای متقیان علیه السلام می فرمایند:
من یعمل یزدد قوه. من یقصر فی العمل یزدد فتره؛هر کس عمل کند، قوت او زیادتر می‌شود و هر کس در عمل، کوتاهی کند، سستی و تنبلی او فزونی می‌یابد.( غررالحکم، ح 2802 )
جالب است بدانید هرگاه حالت بی حوصلگی و سستی برما غالب شد، یکی از راههای موثر در غلبه بر این حالت این است که خودمان را به مدت پنج دقیقه مجبور به انجام آن عمل کنیم؛ چرا که ما فرمانروای بدنمان هستیم و می توانیم بر اجزاء و ارکان خودمان غالب شویم... ؛ مثلا فرض می کنیم می خواهیم تمارین درس اول کتابمان را انجام دهیم ولی به شدت بی حوصله هستیم و حتی یک تمرین ابتدایی را هم نمی توانیم انجام دهیم، در این حالت به زور قلم را در دست می گیریم و شروع به نوشتن می کنیم ، با این حالت حس نوشتن در ما زنده می شود، در این چند دقیقه انگیزه خودمان را با بردن نام خداوند و تکرار کلمه جادویی "من میتوانم" تقویت می کنیم، درست مثل مادری که با بازیگوشی فرزندش برای نوشتن مبارزه می کند؛ هم به زور متوسل می شود و هم از کلمات امید بخش استفاده می کند. (کافیست این روش را یکبار امتحان کنید آنگاه متوجه تاثیرمثبت آن خواهید شد)
همنشینی با افراد بی اراده
باید خوب فکر کنیم، وقتی مدام با افراد بی اراده که هدفی هم برای ادامه زندگی ندارند نشست و برخواست کنیم ، خیلی طبیعی است که درست شبیه آنها شویم و آینده مهم خود را به دست باد های ویرانگر دهیم و حسرت را به قیمت گزافی خریداری کنیم.
تلقین منفی
اگر مدام با خودمان تکرار کنیم که من نمی توانم چطور ممکن است که موفق شویم؟ همانطور که اشاره شد ما فرمانروای اجزا و ارکان بدنمان هستیم، وقتی یک فرمانروا به اعضای بدنش حرفهای منفی بزند آنها باور می کنند و دچار سستی خواهند شد.
خواب و خوراک زیاد
خواب و خوراک زیاد هم مارا دچار تنبلی و خواب آلودگی می کند، با مطالعه در سیره بزرگان مشاهده می کنیم که آن بزرگواران چقدر به اندازه می خورند و چقدر در زندگی موفق بودند.
امروز و فردا کردن
همان طور که قبلا اشاره کردیم نفس انسان طالب راحتی است ؛ اگر برایش صدسال هم امروز و فردا کنیم نه تنها ناراحت نمی شود بلکه بسیار خوشحال میشود و طولی نمی کشد که افسار امور را به دست گرفته و او فرمانروای وجود ما خواهد شد.... و سوال مهم اینکه آیا می توان با راحتی به آنچه خواست رسید؟ آیا همه بزرگان و دانشمندان به راحتی به این مقام والا رسیده اند؟
و خیلی تاسف بار است که فردا فردا کردن یعنی تسویف (سوف سوف) مارا پیر و سالخورده می کند و نیروی جوانی و شادابی ما کم و کمتر میشود؛درست شبیه آن داستانی که می گوید: بوته خاری در مسیر جوانی بود و هر روز پای او به این بوته خار می خورد و اذیت می شد و او هر روز کندن آن بوته را به فردا موکول می کرد، بوته بزرگ و بزرگتر می شد و جوان پیر و پیرتر، به طوری که دیگر زورش نرسید تا بوته را بکند و از شرآن خلاص شود.(تامل!!)
بهانه آوردن
بهانه آوردن هم مارا سست می کند، چرا که شبیه همان بهانه های نفس برای راحت طلبی است؛"نمی توانم" ، "حالش را ندارم" ، "بعدا هم وقت هست" ، "حالا آخرش که چه ؟" ، "چندان هم مهم نیست"، "خوابم می آید" ، "باید فلان چیز را داشته باشم تا موفق شوم" و بهانه های بی شمار دیگر که بیشتر به حرفهای کودکانه شبیه است تا سخنان یک انسان هدفمند؛ چرا که برای طالب هدف ، این حرفها اصلا پشیزی ارزش ندارد.
فکر به شکستهای قبلی
شکستهای قبلی هم نباید ماراسست کند، آیا قصه آن عالم را نشنیده ای که از شکست در کارش خسته شده بود، سر به بیابان گذاشت و آنجا دیدکه مورچه ای کوچک ، چندین بار بارش از بالا و پایین افتاد و او ناامید نشد و بالاخره برای هفتادمین مرتبه دید که موچه بارش را به بالا یعنی مقصد و هدفش رساند. عالم گفت آیا من از این مورچه کمترم؟؟؟
پس شکستهای ما باید پلی برای موفقیت باشد، درون هر شکست تجربه ای گرانبها نهفته است که ارزشش از هزاران الماس بیشتر است.
راهکار تقویت عزم و اراده
واما برای تقویت عزم و اراده کافیست مواردی که برای سستی اراده گفتیم انجام نشود؛ بایستی کم کم آن عوامل را کم کنیم و با تلاش یک انسان هدفمند به صفر برسانیم.
ادامه دارد...

نویسنده فاطمه صالحی

منابع: سایت حوزه ، غررالحکم