Fa 
En 
(بسم الله الرحمن الرحیم)
/درخت سنجد/
نام های دیگر: سنجت - سرین چک - چوب دانه- غشیبده بادام - غُبيرا - ایده - ایکده - پستانک - نقد - بل – مخلص
Elaeagnaceae مشخصات: گیاهی است از تیره ی سنجد و از خانواده ی
که به صورت درختچه یا درخت بزرگ دیده می شود.
دارای برگ های بیضی شکل و نیزه ای است که روی برگ ها نقره ای کبود و پشت آن نقره ای می باشد، گل های آن کوچک و زرد رنگ و معطر با عطر قوی است که بوی آن تا فاصله ی زیادی منتشر می شود.
میوه ی آن به شکل و ابعاد
زیتون یا عناب و گوشت دار است، پوست نازک میوه به رنگ قرمز و نارنجی و گوشت آن سفید نخودی با طعم کمی شیرین می باشد که دارای یک عدد هسته ی سخت و خط دار است. درخت سنجد در اغلب مناطق معتدل
و در سراسر ایران میروید و در اطراف تبریز زیاد است.
/میوه ی سنجد/
طبیعت آن:سرد و خشک است.
ترکیب شیمیایی:یک آلکالوئیده چسبناک روغنی - آلکالوئیداله آگنین - اسانس روغنی.
خواص درمانی: ۱- آن را بخورید.مدر، مفرح، مقوی معده و قوه ی ماسکه است، قی و آشفتگی را تسکین
میدهد،صفرا را قطع میکند، مانع ریختن مواد به معده میباشد، سرفه های گرم را تسکین میدهد.
۲- آرد میوه ی آن را بخورید. قابض است و اسهال را قطع میکند، به خصوص اسهال های صفراوی و گرم مزاج را، ادرار را کم میکند و برای کسانی که زیاد ادرار میکنند مفید میباشد (مشروط بر این که ادرار زیاد از برودت مزاج نباشد)، برای بچه هایی که شب ادراری دارند مفید است.
گردآورنده:زینب قاری
منبع:کتاب اسرار گیاهان داروئی از احمد حاجی شریفی(عطار اصفهانی)
