(بسم الله الرحمن الرحیم)
/زردچوبه/
نام های دیگر: کرُكُم - قرمباد - عروق الصفر - عروق الزعفران - عروق الصباغين - حشيشة الصفرا - بقلة الخاطيف - ریشه زعفران - زعفران هندی.
،Zingiberaceae مشخصات:زردچوبه ساقه ی زیرزمینی گیاهی است از خانواده ی زنجبیل
گیاهی است پایا که ارتفاع آن به یک ونیم متر می رسد. دارای ساقه ی زیرزمینی (ریزوم) متورم است که از آن چندین ساقه ی هوایی بیرون می آید.
برگ های آن سبز روشن، شبیه برگ موز به درازای نیم تا یک متر میباشد
که در قسمت پایین ساقه بدون دمبرگ و در قسمت بالا برگ های کامل دیده می.شود. ساقه ی گل دار آن از بین برگ ها خارج می شود. گل های آن مجتمع و سنبله به رنگ زرد و تخم آن خیلی ریز و سیاه رنگ است،
تخم های آن اغلب بدون نطفه و عقیم اند. این گیاه بومی نواحی شرقی شبه قاره ی هند و مناطق حاره ی جنوبی آسیا میباشد.
طبیعت آن:گرم و خشک است.
ترکیب شیمیایی:نشاسته - چربی - الکل - پی تولیل متیل کاربینول - ماده ی زینجی برین - زینجی برون - تورمرون - فلاندرن - کاروون - كتون - آلكالوئيد - رزین - کامفور- اسانس روغنی فرار - اسانس شامل والریانیک اسید،کاپروئیک اسید،ساجی نن، کافور بور نئول، تورمرول، کورکومون، ماده ی رنگی کورکومین.
خواص درمانی:1- آن را در غذاهای روزانه مصرف کنید.محرک، پیشاب آور، تونیک، بادشکن، اشتها آور و تب بر است، ضد اسهال و اسهال خونی میباشد، خون را تصفیه میکند و انواع خونریزی را بند می آورد و جریان گردش خون را نیز افزایش میدهد و در حل کردن لخته ی خون یا بلادکلوتس اثر بارزی دارد، برای رفع بی نظمی در قاعدگی بسیار مؤثر است، ترشح صفرا را از طریق کبد افزایش میدهد و اختلالات کبد را برطرف میکند و موجب انقباض کیسه ی صفرا میشود، معده را تقویت میکند، سرفه را تسکین می دهد، برای افزایش دید چشم مؤثر است، درد روماتیسم و دردهای پشت کمر را تسکین میدهد، سل و یرقان را درمان میکند.
2- جویدن آن در دهان برای تسکین درد دندان مفید است؛ خصوصاً اگر کمی تفت داده و گرم گرم جویده
شود.
3-اگر به صورت قرقره استفاده کنید، برای رفع التهاب لثه مفید خواهد بود.
4- گرد آن در استعمال خارجی برای خشک کردن زخم ها و رفع درد و ورم آن ها مفید است،می توان برای رساندن دمل ها مصرف کرد، در موارد در رفتگی اعضا مفید واقع میشود.
5- آب چوشانده ی آن برای رفع سوزش چشم نافع است.
تذکر:زردچوبه برای قلب مضر میباشد.
گردآورنده:زینب قاری
منبع:کتاب اسرار گیاهان داروئی از احمد حاجی شریفی(عطار اصفهانی)