چشم چرانی اولین گذرگاه بدبختی

بسم الله الرحمن الرحیم

چشم چرانی اولین گذرگاه بدبختی
نعمت چشم
چشم و بینایی از نعمت‌های بزرگ الهی است و در برابر این نعمت باید شکر آن‌ را به جا آورد.شکرانه چشم آن است که انسان آن‌ را از بدی‌ها پاک سازد و به‌وسیله آن به معرفت و کمالات خود بیافزاید که از آن در زبان قرآن به چشم بینا یاد شده است.آیه هشتم سوره بلد در رابطه با نعمت چشم فرموده است: «أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَیْنَیْنِ؛ آیا به او دو چشمش نداده‌‏ایم».
نگاه حرام و آلوده به گناه آثار مخربی در زندگی فردی و اجتماعی انسان دارد خداوند متعال در آیه ۳۰ سوره نور در این رابطه می‌فرماید: «قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ؛ به مردان با ایمان بگو دیده فرو نهند و پاکدامنى ورزند که این براى آنان پاکیزه‌‏تر است زیرا خدا به آن‌چه مى‏‌کنند آگاه است».

در شأن نزول آیه ۳۰ سوره نور امام باقر(ع) حدیثی را نقل می‌کند، جوانی از انصار در مدینه با زنی برخورد کرد که حجاب کامل نداشت، مقنعه بر سر در حالی‌که گوش‌ها و گردن او بیرون بود جوان به آن خیره شد و چشم از او برنداشت تا عبور کرد همین‌طور با نگاه به پشت سرش، آن زن را تعقیب کرد تا وارد کوچه تنگی شد در این هنگام صورتش به استخوانی که از لای دیوار بیرون زده بود برخورد کرد و شکافت، وقتی آن زن رفت، جوان به خود آمد دید خون از صورتش جاری است، با خود گفت: به خدا سوگند نزد رسول خدا خواهم رفت و ماجرا را با او در میان می‌گذارم، وقتی جریان را نقل کرد آیه ۳۰ سوره نور نازل شد.

همچنین خداوند متعال در آیه ۳۱ سوره نور در این رابطه فرموده است: «وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ».

«و به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاکدامنى ورزند و زیورهاى خود را آشکار نگردانند مگر آن‌چه که طبعاً از آن پیداست و باید روسرى خود را بر سینه خویش [فرو] اندازند و زیورهایشان را جز براى شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان [هم‌کیش] خود یا کنیزانشان یا خدمتکاران مرد که [از زن] بى‏‌نیازند یا کودکانى که بر عورت‌هاى زنان وقوف حاصل نکرده‏‌اند آشکار نکنند و پاهاى خود را [به گونه‏‌اى به زمین] نکوبند تا آن‌چه از زینتشان نهفته مى‏‌دارند معلوم گردد اى مؤمنان همگى [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه کنید امید که رستگار شوید».
نبی مکرم اسلام(ص) فرمود ه است: کسی‌که چشم خود را از نگاه حرام پُر کند خداوند در روز قیامت آن‌را از میخ‌های آهنین آتشین پر خواهد کرد سپس آن‌را پر از آتش پُر کند تا مردم از حساب فارغ شوند سپس آن شخص را به جهنم می‌فرستد.
چشم‌چرانی اولین گذرگاه بدبختی
چشم‌چرانی اولین قدم برای انحراف و فساد و گذرگاه بدبختی است ،چنان‌که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: نگاه به نامحرم تیر زهرآلودی از تیرهای شیطان است و نیز امام علی(علیه السلام) فرمود: چشم‌ها کمین‌گاه شیطان است.
امام صادق(علیه السلام) نیز در این رابطه فرموده است: نگاه به نامحرم بعد از نگاه اول تخم شهوت را در دل می‌کارد و چنین کاری برای نگاه کننده کافی است که منشأ فتنه است.
اسلام همواره بر عفت و پاکدامنی سفارش می‌کند و با راهنمایی و هدایت حکیمانه مسائل جنسی و شهوانی را کنترل و تعدیل می‌کند چنان‌که امام صادق(علیه السلام) در این رابطه فرموده است: هر کس به زن نامحرم نگاه کند پس چشم خود را از او بردارد و به طرف آسمان نگاه کند یا چشم خود را به هم بگذارد خداوند در عوض این‌کار، حوریه بهشتی را به تزویج او درمی‎آورد سپس فرمود: نگاه اول به زن نامحرم به‌صورت اتفاقی کیفری ندارد ولی نگاه دوم به ضرر توست و نگاه سوم هلاکت و نابودی است.

پرهیز از خیانت چشم
خیانت از گناهان کبیره‌ای است که ضد آن امانت است، به همان اندازه که امانت‌داری خوب است، به همان اندازه بلکه بیشتر، خیانت، زشت و مورد نکوهش قرار گرفته است، تا آن‌جا که امیرمؤمنان علی(علیه السلام) فرمود: «ایاک و الخیانه فانها شر معصیه؛ از خیانت کردن پرهیز و دوری کن که زشت‌ترین گناه است» و نیز فرمود: «رأس النفاق الخیانه ؛ خیانت در رأس نفاق و دورویی است».
خداوند در آیه ۱۹ سوره غافر می‌فرماید: «یَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَمَا تُخْفِی الصُّدُورُ؛او چشمهایی را که به خیانت می گردد و هر چه در دل‌ها نهان داشته‌اند، می‌داند».

گردآورنده:پروانه مرادی سبزوار
منبع:خبرگزاری بین المللی قرآن